Over theecultuur gesproken… Vol afgrijzen kijk ik naar de manier van theedrinken om mij heen. Neem het mij niet kwalijk, hier ben ik wat dat betreft eigenlijk het buitenbeentje…

Meestal gaat het zo: “Kopje thee? ” – “Ja, lekker!”. En daar begint het ellende voor mij…

Ik kom oorspronkelijk uit Duitsland. Om precies te zijn, uit Ostfriesland, echt een meisje van de kust. En daar drinken we de thee zwart. Echt zwart. Donkerzwart. En bitter. Met een groot stuk kandijsuiker (“kluntje”) en een schepje room (een “wolkje”) erbovenop. En dat tenminste 3 keer per dag. Zo heb ik het nog van mijn oma meegekregen. Hier drink ik hem net zo zwart en met het ‘kluntje’, maar zonder room. En dan meteen het liefst een hele kan. Gezet met 6-8 lepels losse “Ostfriesentee” per kan.

Read more